"Bladoniebieskie"

W pogoni za urojonym

Być widzialnym i niedostrzegalnym.

Ściskając poduszkę- substytut człowieczy

Odczuć i rozpoznawać każde drgnienie

Pod szafką tylko bladoniebieskie chmury

Osnową uśmiechów śpiących nadziei

Uśpionym kofeina nie będzie antidotum

A jakże trudno je znaleźć

Gdy jest i go nie ma.

Marzenia ubrało się w dźwięki

I wszystko, łącznie z płaszczykiem ironii

Dopięte na ostatni guzik

Lecz tylko odważnym

Dane jest przeskoczyć …